Sam (14) noemt zich nu genderfluïde

‘Als kind was ik een echt meisje. Ik gedroeg me als meisje en verder stond ik daar eigenlijk nooit bij stil. Naarmate ik ouder werd, veranderde dat. Ik werd nieuwsgierig naar andere genders. Ik dacht: hoe zou het zijn als ik mijn vrienden zou vragen om me anders te noemen? 

Vrienden
In de brugklas had ik 4 vrienden: 3 meisjes en 1 jongen. Ik was altijd het doelwit van grapjes en nare opmerkingen. Ik was erg onzeker over mijzelf en mijn lichaam. Ik vond mijn borsten niet goed en ik vond dat ik er dik uitzag. Ik vond mijn gedrag lullig en wat anderen over mij zeiden, versterkte die gevoelens. 

Lichaam
In het tweede jaar verdween die onzekerheid. Ik was 12 jaar en kwam tot de conclusie dat ik mij niet thuis voel in mijn lichaam. Eerst twijfelde ik: meen ik dit wel echt? Maar het gevoel bleef terugkomen en ik voel het nog steeds. 

Vrienden
In een moment van wanhoop appte ik dit aan mijn beste vriendin. Ik dacht dat ze me nooit zou accepteren. Maar zij was er heel chill over. Ze zei dat het niet uitmaakte wat ik was en dat ze altijd van me zou houden. Een maand daarna heb ik tegen mijn beste vriend gezegd. Daarop vertelden mijn 2 beste vrienden dat ze zelf biseksueel zijn. 

Pronouns
Ik identificeer mij nu als genderfluïde. Dat wil zeggen dat ik merk dat mijn gender door de tijd heen verandert. 2 vrienden gebruiken nu andere pronouns voor me en doen hun best om me comfortabel te laten voelen. 

Hond
Mijn andere 2 vrienden maken nog steeds grapjes over me. Ze weten het nog niet. Ik vind dit nu oké, want mijn andere vrienden komen voor me op. En ik ben niet meer bang om ze een reminder te geven dat ik geen hond ben die ze kunnen mishandelen. 

Ouders
Mijn familie weet nog van niets. Maar dat hoeft ook nog niet, vind ik. Alles op zijn tijd: eerst deze eerste stap, dan pas de tweede. Mijn ouders krijgen het te horen als ik er zelf klaar voor ben. 

Niet bang
Een tip voor als je hier zelf moeite mee hebt: wees niet bang om mensen teleur te stellen. Ik was heel bang, vooral toen ik besloot mijn haren kort te knippen. Nu denk ik: als mensen het niet leuk vinden of niet accepteren, dan is dat pech. Het is mijn leven en het zijn mijn keuzes. 

Praat erover
Mijn tweede tip is: praat over je problemen met anderen. Het werkt niet voor iedereen, zeker niet als je omgeving je niet accepteert. Maar voor mij helpt het om met mijn vrienden te praten, bijvoorbeeld als ik een paniekaanval heb.

Durf te vragen
Nog een tip: wees niet bang om dingen van anderen te vragen. Ik was bang om mijn vrienden te vragen om hij en hem te gebruiken als ze over mij praten. Maar zij vinden het veel belangrijker dat ik me fijn voel. 

Laatste tip
Laat niemand over je heen lopen. Niemand heeft het recht om grappen en nare opmerkingen over jou te maken waardoor jij je niet fijn voelt. Je mag voor jezelf opkomen, echt!’

Sam, 14 jaar