Soraida's moeder vroeg of ze op vrouwen viel

Soraida is in Nederland geboren, haar ouders zijn van Curaçao. Ze valt op mannen en vrouwen. Tot haar verrassing vindt juist haar vader het prima dat ze een vriendin heeft, terwijl haar moeder er grote moeite mee heeft.

Ik ontmoette mijn vriendin 3 zomers geleden toen ik net mijn eerste stapjes in de scene zette. Voordat ik haar leerde kennen was ik met een jongen. Met hem had ik voor het eerst een romantisch contact. Vreemd genoeg besefte ik op dat moment voor het eerst dat ik ook op vrouwen viel. Ik zei dat ook meteen tegen hem. Al had ik nooit verwacht dat ik er ooit wat mee zou doen.

Gay
Ik speelde basketbal, de helft van mijn team valt op vrouwen. Door hen werd ik meegesleept naar een club: Gay Palace. Iedereen was er zichzelf, vrij en vriendelijk. Voor het eerst zag ik in mensen voguen in een club, dat kende ik alleen van tv – ik kreeg bijna een schoen in m’n gezicht omdat ik er zo dicht bovenop stond. Het was geheim voor mijn ouders dat ik daarnaartoe ging. Ik deed nooit iets wat ik niet mocht. Door kleine opmerkingen die ze maakten als er iets op tv was over Gay Pride dacht ik dat ze het niet goed zouden vinden. Ik kende niemand in de familie die op hetzelfde geslacht viel en je hoort wel eens hoe jongeren door hun familie worden verstoten.

Coming-out
Op school was de persoon waar ik het meest mee omging lesbisch. Ook bracht ik veel tijd door met de meiden van het basketbalteam. Het viel mijn moeder op. Ze vroeg: ‘Val jij op vrouwen?’ Ik lachte alleen maar en liep weg. Ik dacht: doei, ik zeg geen ja en ik zeg geen nee, dan lieg ik niet en stem ik toe zonder iets te zeggen. Ik had geen zin in de reactie en de consequenties als ik ja zou zeggen.

Tegenover mensen van mijn leeftijd vond ik het geen probleem om het te vertellen. M’n broertje wist het ook al. ‘Oh, oké’, zei hij. Maar wat mijn ouders betrof wilde ik in mijn wereldje en tempo uitzoeken wat ik voelde zonder dat zij zich ermee zouden bemoeien.  De tweede keer dat m’n moeder het vroeg was in de auto. Heel slim, want nu kon ik geen kant op. M’n broertje zat naast me op de achterbank en keek me aan: ‘Oh my god, wat ga je doen?’ Toen heb ik ja gezegd. En was het stil.

Ouders
Mijn vader zei: ‘We houden nog steeds van je.’ Maar de rest van de rit bleef het awkward stil. Thuis appte ik meteen in paniek m’n vriendinnen. Mijn vader dacht dat het een fase was, mijn moeder reageerde er niet echt op, zij praat niet zoveel. Maar toen ik vervolgens uitging met vriendinnen, vond ze dat niet leuk. Het ging te snel voor haar.

Toen ik mijn vriendin kreeg, begon mijn vader het echt te accepteren. Ik bleef steeds vaker bij haar slapen, en hij vroeg het: ‘Heb je een relatie met haar?’ Vanaf dat moment is hij gedraaid in zijn mening. Het eerste wat hij zei is: ‘Ik wil wel kleinkinderen.’ Wat opmerkelijk is, want toen ik een vriendje kreeg was z’n eerste reactie: ‘Ik wil geen kleinkinderen!’ Hij heeft het zijn familie en vrienden verteld. Heel verrassend, want ik had verwacht dat vooral hij het moeilijk zou vinden.

Stroef
Het plan dat mijn moeder voor me had, blijkt niet te lopen zoals ze wil. Mijn relatie met haar was nooit super maar wel oké, nu is het een stuk stroever. Dat vind ik moeilijk, maar ik wen eraan en accepteer het. Ik zou willen dat mijn moeder begrijpt dat mijn seksualiteit niets zegt over mijn karakter. Ik heb nog steeds ambities en dromen die niks daarmee te maken hebben. Ik ben nog steeds de persoon die ik was, maar dan gelukkiger.

Ik zie mijn ouders nu minder dan voorheen. Dat vind ik jammer, maar ik heb die rust even nodig. Om sterker te worden. Ik moet mijn eigen leven gaan leiden, de dingen gaan doen die goed zijn voor mij. Ik was altijd anders. In onze cultuur mag je ouderen niet tegenspreken. Ik deed dat altijd wel, zeker als ik vond dat een ander onrecht werd aangedaan. Ik denk dat ik mijn eigen familie maak met mijn eigen vrienden en mensen die me wel accepteren. Misschien dat het na een keer flink ruzie maken ook wel weer goed komt met mijn moeder, uiteindelijk.

Soraida, 25 jaar